Pedazo de bajada... La cámara perfectamente colocada y orientada. Solo te falta acordarte de sujetar el tubo de agua y las correas de la mochila. Rock&Roll
Ánimo a los que vais a la Fonsagrada porque encontrareis a los elementos en contra. Yo estoy apuntado a la Portela, pero creo que desistiré de continuar este tiempo.
Al final aún tuvimos suerte y pudimos salir, pero después de pensarlo bien, por que antes de arrancar había una buena nevada. La larga la anularon y hicimos la corta.
Muy buena Suso...!!! Esa Ruta no vale doble no,vale por 3 por el Galleiro,4 por Coruxo y un Turonio...(o casi),jejejeje. Saludos desde Redondeland. Post. Yo con ese tiempo ni salía de la cama.
La Portela de hoy (Rojo) no se parece en nada a la Portela del 2017 (Amarillo), aunque son prácticamente calcadas en km y acumulado, el resultado no es el mismo. Hoy el descenso lo iniciamos en el bosque de abetos, por unos senderos recién hechos que desde la perspectiva del que quiere disfrutar de una bajada, pues estaban muy mal diseñados para mi gusto, con curvas muy cerradas y muy próximas que prácticamente te obligaban a pararte, con verticalidad en algunos casos en fin quizás un buen trayecto para una escuela de btt pero no para bajar con flow. Posteriormente el sendero natural por el bosque una auténtica maravilla, con el bosque atlántico luciendo en todo su esplendor y la ultima bajada pues fue lo que mas me gustó aunque ya la conocía. Eché de menos la bajadas por las piedras de la montaña, también llamada "Baixada do Castelo". Nos juntamos Xaquín, Suso, David y yo. Quedamos a desayunar en Salvatierra y desde allí nos dirigimos a Pias. Este año no hubo mucha demora en la salida, así que a las 9,15 hora portuguesa estábamos saliendo. Los primeros kilómetros fueron de llaneo por entre campos con el terreno muy húmedo, lama y barro no faltaron en estes primeros tramos, una vez que la ruta se empezó a poner cuesta arriba me he ido alejando de mis compañeros porque yo a su ritmo con la ebike me congelo, así que tiré prácticamente solo hasta la bajada donde un colega se puso a mi rueda y me acompaño hasta el final, que por cierto me subió el ego, porque cuando llegamos al coche, me dijo que había venido estupendamente siguiendo mi trazada, y que trazaba muy bien, así que lleno el buche emocional tocaba ahora llenar el buche degustativo con unas cañas antes de volver, por cierto cañas a 1€, este Portugal cada día me sorprende más. A las 11,45 hora portuguesa había acabado.
O resto chegamos unha hora máis tarde... A min non me gustou a subida porque este ano meteron unhas petadas que non recordaba hai dous anos, sen embargo os tramos de baixadas novas entre bosque e de monte aberto, cunhas vistas espectaculares, fixeron que tivera unha sensación de baixada longuísima casi como a baixada de tangil... Como unhos dez quilómetros de sensación de baixar. Podemos fusionar ambas edicións e repetir cando mellore un pouquichiño o tempo! Enviado desde mi K4000 Plus mediante Tapatalk